“de straf voor het bezit van drugs zou niet schadelijker mogen zijn dan het gebruik ervan.” _ Jimmy Carter
het actief jagende drugsbeleid in Amerika betekent dat mensen die in casu voor de eerste maal een geweldloos drugsfeit plegen gemiddeld genomen een langere gevangenisstraf krijgen dan criminelen die berecht worden omwille van verkrachting en doodslag. een mindere gevangenisstraf bekomt men enkel wanneer men anderen uit het drugstraject aangeeft. verraad je drugsvriend voor minder celjaren. dit kwam voor de eerste maal aan het licht in de Frontline documentaire Snitch van 2 januari 1999. daarop is ook de film van Ric Roman Waugh gebaseerd. Jason krijgt de vraag van zijn vriend of hij tijdelijk een kilo XTC-pillen kan bewaren. dik tegen zijn zin pakt hij het pakketje aan om dan achterna gezeten te worden door de politie (een gebeten harde Barry 
Pepper): hij werd door zijn vriend omwille van strafreductie in een valstrik gelokt. Jason echter is eigenlijk geen drugsdealer en kent niemand van het wereldje. gevolg: hij kijkt tegen tien jaar gevangenisstraf aan. een klop van de hamer voor zijn gescheiden ouders. John (Dwayne Johnson), eigenaar van een bouwbedrijf, trekt naar de openbare aanklager (Susan Sarandon wentelt zich in haar autoritaire rol) om het onrecht aan te klagen. het enige wat zij kan zeggen, is dat strafmindering mogelijk is wanneer men andere drugsdealers aangeeft. John, die regelmatig met ex-criminelen werkt, besluit om zich door Daniel (Jon Bernthal) te laten introduceren bij Malik (fijn weerzien met Michael Kenneth Williams – Omar uit The Wire). hij belandt in het harde trafficantenwereldje, z
et zijn eigen leven alsook dat van zijn familie op het spel maar zijn vastberadenheid brengt hem tot een groots Mexicaans drugskartel (u herkent Benjamin Bratt). allerminst doetjes die zich in een politievalstrik laten vatten en het uiteraard niet zo hebben voor politievriendjes. ongeacht wat je van de film vindt, je gaat het moeten nageven dat Dwayne Johnson hier toont dat hij meer kan dan worstelen en klappen uitdelen. hier moet hij er zelfs incasseren (raar gevoel!), stelt hij zich waardig op als kwetsbare vader die zijn opvoedersfouten uit het verleden tracht recht te zetten en bewandelt hij een moreel slappe denkpiste om een werknemer (ook Walking Dead acteur Bernthal is een verrijking) op te offeren voor zijn zoon. verwacht dus geen typische The Rock actiefilm. waarom ha
al ik ‘ongeacht wat je van de film vindt’ aan? omdat Snitch zich niet echt weet te onderscheiden van andere drugfilms: de war on drugs heeft ook ongewenste neveneffecten. de dramatische ondertoon in de eerste helft van de film moet de onrechtvaardigheid van het rechtsysteem duiden (met toch wel wat teveel Mooi en Meedogenloos close ups van de personages) terwijl in de tweede film dit meer verlaten wordt voor vrachtwagenachtervolgingen en drugdeals. de reeds gekende boodschap wordt zo ondermijnd met actie om het entertainmentgehalte te verhogen (waarbij je dan eigenlijk tevergeefs wacht tot Johnson iemand een mep uitdeelt). verdienstelijke Dwayne Johnson in een weinig verrassende drugsfilm.
3/5
