“harmonie tussen twee individuen wordt nooit in de schoot geworpen, ze moet eindeloos veroverd worden.” _ Simone de Beauvoir
pesten op school: laten we de pesters eens een lesje leren. op Kazakse wijze welteverstaan. Aslan, een dertienjarige jongen die door zijn grootmoeder in het desolate landschap van Kazachstan wordt opgevoed, moet op school de pesterijen ondergaan van Bolat die zich opwerpt als de kingpin van de school. in ruil voor afpersingsgeld zorgt hij voor bescherming. in opdracht van hem moet iedereen Aslan links laten liggen al lapt een nieuwe klasgenoot dit gebod aan zijn laars waarvoor hij iedere keer bont en blauw geschopt wordt. Aslan ondergaat het ogenschijnlijk zwijgend al legt hij zich thuis toe op zijn kennis van de fysica waarbij kevers een testpubliek zijn. de folteringen van deze kevers zijn eigenlijk de stoïcijnse voorbereiding van zijn wraak. de jongeren uit de film komen recht van de schoolbanken of zijn geplukt uit een weeshuis waardoor het gevoel van de middelbaarschoolse intimidatie en uitsluiting een authentiek gevoel krijgt. het effect hiervan is een krachtmeting tussen de zich groots wanende pestkop en het stille water slachtoffer. en de grond is dieper dan je verwacht. regisseur Emir Baigazin verrast door enkele cruciale scènes niet in beeld te brengen, misschien jammer, maar het in vraag te stellen regime van een Kazakse gevangenis staat dan weer wel als een paal boven water. Harmony Lessons (knap gekozen titel) is cinematografisch best in orde met zijn verstilde shots en symbolische intermezzo’s en kreeg terecht een speciale vermelding op het Filmfestival Gent.
3/5
40ste Filmfestival Gent – film 21
