“wat je bent, zie je niet, wat je ziet, is je schaduw.” _ Rabindranath Tagore
mogelijks wordt de naam Tom Clancy heden meer gelinkt aan computergames want in de voorbije 15 jaar verschenen maar liefst 18 Rainbow Six, 13 Ghost Recon en 7 Splinter Cell first en third person shooter games voorafgegaan met zijn naam. bij vroegere generaties is hij vooral gekend bij boekenlezers over spionage, inlichtingendiensten en militaire wetenschappen met een thematiek uit de Koude Oorlog waarbij vooral zijn Jack Ryan boekencyclus succes oogstte. vier titels zijn daarvan 
verfilmd waarbij Alec Baldwin (The Hunt For The Red October), Harrison Ford (Patriot Games en Clear And Present Danger) en Ben Affleck (The Sum Of All Fears) in de huid van de verscholen CIA-agent kruipen. spionagefilms die niet slecht maar ook niet bijzonder goed zijn. het goede nieuws is dan ook dat deze nieuwe Jack R
yan film, nog steeds gebaseerd op het karakter van Clancy maar niet op één van zijn romans, als een soort van spin-off de beste in zijn filmreeks is met Chris Pine als Jack Ryan. na 9/11 laat hij zijn doctoraatstudie voor wat het is en gaat hij op militaire operatie waarbij hij zwaar gewond raakt bij een helikopteraanval. hij herstelt in een revalidatiecentrum (waarbij hij in de knokige armen valt van Keira Knightley) en aldaar bezoek krijgt van Thomas Harper (een beheerste 
Kevin Costner die nota bene bijna zelf Jack Ryan speelde in The Hunt For Red October) die met interesse de thesis van Jack Ryan doornam. Harper is CIA en voordat hij het goed beseft, wordt Ryan gerekruteerd om op Wall Street verdachte transacties in functie van terroristensubsidies in het oog te houden. hij komt zo op het spoor van verdachte geldstromen van de Russische miljardair Victor Cheverin die het inderdaad niet zo goed meent met de beurs en het weste
n (Kenneth Branagh speelt en regisseert met verve). het verdere spionageverhaal is tamelijk klassiek en ik zie Jack Ryan geen Ethan Hunt, James Bond of Jason Bourne worden maar naast een Jack Bauer weet hij zijn mannetje staan en hij laat met zekerheid films als The Recruit ver achter zich. de actie is onderhoudend, het tempo wordt niet onderdrukt, Pine geeft een frissere indruk dan zijn voorgangers, Costner weet te overtuigen met zijn droge humor en de regie verveelt niet met vloeiend in elkaar lopende locaties. het is alsof Jack Ryan uit zijn schaduw komt gekropen.
3/5
